Mijmeringen van een scheidend voorzitter

‘Het heeft me gezond gehouden: fysiek, mentaal en emotioneel. Ik heb er heel veel plezier aan beleefd.’

Na vijf jaar voorzitter te zijn geweest van Smashing Pink stopt Niels Wolf ermee, een opvolger staat nog niet te trappelen. Wie neemt de handschoen op?!
De redactie sprak met Niels.

Zichtbaar zijn

Ik had het idee om het twee jaar te doen, het zijn er vijf geworden. Wat ik leuk vond was mensen op een andere manier te leren kennen door met ze samen te werken in een bestuur of commissie. Met sommigen vormde ik een perfect duo, we vulden elkaar naadloos aan. Ik ben ook expres mee gaan helpen in een paar commissies – clubkampioenschappen, Pinkstertoernooi – om van die kant te zien wat mensen allemaal doen. Dat hoeft niet, maar het heeft me geholpen. Het allerbelangrijkste is dat je zichtbaar bent als bestuur, dat je op de baan bent, eens meedoet aan de toss, met mensen van Amstelpark in contact bent. Dat hoort erbij vind ik.

Maatschappelijke opdracht

In de afgelopen periode heb ik me sterk gemaakt voor onze relaties naar buiten. Bij de KNLTB staan we nu duidelijk op de kaart. Een hoogtepunt vond ik de presentatie van hun nieuwe regenboogvlag tijdens onze Gay Pride toss in 2019, waarmee ze hun diversiteitsbeleid willen benadrukken. Het legitimeert voor mij persoonlijk waarom ik lid van deze club ben en me daarvoor wil inzetten: dat we ons profileren en een bijdrage leveren om het stereotype beeld van LHBTI-ers af te zwakken. We zijn niet alleen die nichten die op een boot staan te dansen.

Door met Pride and Sports, de stichting die de Pride-week mede-organiseert, samen te werken is Smashing Pink ook in die wereld meer in beeld gekomen. Maar ook de toekenning aan onze club van de Penning van de Sportraad Amsterdam was een hoogtepunt. Mara en ik hebben daar hard aan getrokken. Daardoor zijn we zichtbaarder geworden bij de Gemeente.

We hebben in al die organisaties veel meer een plek gekregen, waarmee we meteen wat voor de LHBTI-gemeenschap doen. Ik vind dat je als Smashing Pink een maatschappelijke opdracht hebt. Met het Pinkstertoernooi en binnen de GLTA treden we natuurlijk ook naar buiten, maar de reguliere sportwereld is toch andere koek. Je hoort wel opmerkingen als: ‘Is dat nou wel nodig in deze tijd, een aparte sportclub.’ Dan krijg je die discussie over een veilig sportklimaat voor iedereen. Al onze competitiespelers doen eigenlijk stilletjes emancipatorisch werk, ook al ben je misschien om die reden niet lid geworden van Smashing Pink. Je vertelt bijvoorbeeld wat over jezelf bij de nazit en dat stemt anderen tot nadenken.

Elkaar de ruimte geven

Naar binnen toe heb ik op een bepaalde manier wel verbinding gebracht. Soms heb ik misschien wel iets gepolariseerd om discussie uit te lokken - ik ben niet iemand die geen mening heeft. Maar ik heb wel geprobeerd het professioneel te houden als voorzitter en mijn persoonlijke dingen erbuiten te houden. Ik vind het heel leuk mensen met elkaar te verbinden, maar ik heb ook mensen niet kunnen bereiken. Sommige mensen willen met rust gelaten worden en dat moet je respecteren. Iedereen heeft zijn eigen achtergrond en zijn eigen strijd gevoerd om te zijn wie hij of zij is, al dan niet met kwetsuren. Laten we elkaar alsjeblieft de ruimte geven.

Schipperen

Ik vind wel dat het soms moeilijk is om dingen te veranderen in onze club, en dan denk ik met name aan onze samenwerking met Amstelpark. Tien jaar geleden zijn we verhuisd naar dit park en aanvankelijk was er over en weer scepsis. Dat is gelukkig heel erg veranderd, maar ik denk dat we meer samen zouden kunnen doen – zaken als een jaarlidmaatschap, gezamenlijke toss, de tennisschool. Dat is er allemaal niet van gekomen. Ik heb vaak geschipperd tussen de club en Amstelpark, omdat er best veel kritiek was. Om iets voor elkaar te krijgen heb ik steeds geprobeerd af te stevenen op een win-win situatie. Maar natuurlijk heb ook ik mijn conflicten gehad. Ik vind het belangrijk door veel overleg de verstandhouding met Amstelpark goed te houden, ook met de mensen achter de bar.

Je steentje bijdragen

Bij andere sportclubs wordt er qua vrijwilligerswerk iets van de leden verwacht en ik vind dat wij de neiging hebben dat weg te wuiven: je komt toch voor je lol, je moet niemand verplichten Maar tussen verplichten en je verantwoording nemen als lid, vind ik toch wel een verschil zitten. Daarom is het goed dat ik stop want ik erger me soms aan dingen, commentaar van mensen over wat er niet goed is. Dat mag natuurlijk, maar stel jezelf dan de vraag ‘Wat kan IK doen voor mijn club?’ Hoe klein ook. Willen we voortbestaan, willen we dat bieden aan mensen wat we zelf zo prettig vinden, dan moet iedereen een steentje bijdragen. Ik moet uitkijken dat ik niet ga preken….

We zijn een bijzondere club. Het levert velen wat op om lid te zijn en je hoort soms van nieuwe leden hoe prettig ze het vinden om zich bij ons ineens gezien en gewaardeerd te voelen. Door actief te zijn krijg je bovendien op een andere manier nog meer lol in de club, ik kan het iedereen aanraden! Op de laatste ledenvergadering vond ik het erg prettig te brainstormen over de koers van onze club. Dat zouden we vaker moeten doen: met elkaar pas op de plaats maken. Het zou ook zo fijn zijn als er meer mensen naar de ledenvergadering komen om ieders geluid te horen.

Samen doen

Het voorzitterschap heeft me geholpen door een moeilijke privéperiode heen te komen, afscheid te nemen van mijn werk. Het heeft weer betekenis gegeven aan wat ik doe, wat ik belangrijk vind en wat niet. Ik heb feedback gekregen over mijn rol en dingen kunnen bijstellen. Ik ben me politiek-strategisch actiever gaan opstellen, ook buiten Smashing Pink. Meer nadenken over LHBTI- inclusion, daar was ik niet zo erg mee bezig toen ik nog werkte. Ik blijf me inzetten als bestuurslid voor Pride and Sports èn het Roze Stadsdorp Amsterdam: ook ouderen aan het ‘bewegen’ houden in meerdere opzichten!

Ik zal het moeilijk vinden om het los te laten, maar het is goed om te vernieuwen. Iemand opperde: je moet ambassadeur worden, de externe contacten onderhouden voor Smashing Pink. Dat wil ik best blijven doen, maar ik wil niemand in de wielen rijden.

En last but not least: ik dank alle mensen met wie ik heb mogen samenwerken, want we doen het uiteindelijk samen!

Reacties

(3)
Geweldig Niels, wat je al die jaren voor de club hebt gedaan en betekend! Top dat je je bestuurlijke kwaliteiten voor onze club hebt ingezet. Hulde en dank je wel :-)!
Niek
25 februari 2020
Goed gedaan en je bent in mijn ogen een mooi mens!
22 februari 2020
Fantastische voorzitter geweest, unstoppable en zeer zichtbaar :-) Wie neemt het stokje over........
19 februari 2020
Nieuws Overzicht