Hans en Ilse

Interviews met Hans en Ilse Puijker, die als manager en coördinator van Amstelpark een belangrijke rol spelen bij het plezier op en naast de baan.

In gesprek met Hans en Ilse Puijker van het Amstelpark

Door Niels Wolf

De zon schijnt en het lijkt even echt voorjaar op het Amstelpark. Nog maar twee dagen geleden was het volop winter en werd er op de grachten geschaatst. Nu zien en horen we Chris, groundsman van Amstelpark, buiten aan het werk om de tennisbanen opnieuw te walsen; na de heftige vorst en harde wind lag het Amstelpark er totaal ontredderd bij. Over ruim 3 weken start het nieuwe zomerseizoen en moeten alle banen buiten weer goed bespeelbaar zijn.

Ik zit met Hans en Ilse Puijker aan tafel en heb hen gevraagd voor een kort interview voor ons nieuwe Lente Magazine dat binnenkort uit gaat komen. Leuk voor onze leden en lezers iets meer te weten van de mensen die voor een belangrijk deel debet zijn aan ons wel en wee hier op het Amstelpark.
Aan de hand van een aantal vragen ontvouwt zich een leuk gesprek waarvan hier een kort verslag.

Kunnen jullie iets vertellen over wie je bent en wat je doet?

Hans: ik ben als manager Amstelpark-tennis verantwoordelijk voor de afdeling tennis: het aansturen van de gehele baanhuuromzet, de tennisclub, en eindverantwoordelijk voor de hele tennisschool en de koers die we varen.
Ilse: ik ben coördinator tennis: verantwoordelijk voor de club, de leden, contractbanen, baanhuur en evenementen en competities. En in principe ben ik het eerste aanspreekpunt voor onze leden, Smashing Pinkers, en alle huurders. Hans is meer ondersteunend en heeft het overzicht.

Hoe is het om samen te werken als vader en dochter?

Ilse: het heeft voordelen omdat je weet dat je op elkaar kunt rekenen en bouwen, je bent heel direct en eerlijk tegen elkaar, wat vervolgens ook wel weer eens lastig voor anderen is.
Hans: de informatiestroom is vrij snel, en je bent daardoor ook snel in het proces aan het schakelen. Je zegt dingen makkelijker tegen elkaar. Het heeft voor ons meer voordelen dan nadelen.

Hoe gaat het met Amstelpark op dit moment?

Ilse: gaat goed; we zitten nu op 1000 leden en groeien; contractbanen zijn behouden; van 21 naar 28 teams met de voorjaarscompetitie senioren.
Hans: we zijn momenteel de snelst groeiende vereniging van Noord-Holland en zelfs van Nederland; banen en verlichting zijn goed; en door beneden te gaan zitten zijn we meer zichtbaar en aanspreekbaar voor onze klanten. De sfeer is bepalend en die is goed, bovendien kun je met ons abonnement het hele jaar door tennissen.
Ilse: en vooral voor de best grote groep expats is het prettig dat je een week van tevoren zelf je baan al kunt reserveren.

Smashing Pink als jullie vaste ‘parkbespeler’, hoe kijken jullie tegen ons als (LHBTI-) club aan?

Hans: we hebben jullie hoop ik met open armen ontvangen na de periode op Goldstar. Voor ons zijn jullie gewoon een vereniging, en wel een heel open, sociale en knusse vereniging met veel goedwillende vrijwilligers. Voor ons doet identiteit of wat dan ook er niet toe, iedereen is gelijkwaardig en we gaan met respect met elkaar om zoals dat ook hoort juist in een stad als Amsterdam. Ja, jullie zijn eigenlijk voor ons een verademing op het park met de sfeer die jullie meebrengen.
Ilse (eens met Hans): in het begin kende ik jullie nog niet zo goed, maar je ziet dan dezelfde mensen steeds vaker en dat helpt.

Wat is voor jullie kenmerkend aan onze club?

Hans: jullie grote kracht is ook je valkuil: iedereen wil wel iets te vertellen hebben. Er zijn zo veel commissies dat het voor ons heel belangrijk blijft een vast aanspreekpunt te hebben en te houden. Korte lijnen. Het periodieke vaste overleg tussen ons en jullie (TC en voorzitter) is prima en daarom erg belangrijk. De samenwerking loopt goed dus wat ons betreft: ga nog maar even door!J

Leuk dat de clinic van jullie voor onze vrijwilligers een succes was.
Hans: samen eens wat dingen organiseren als daar animo voor is, elkaar zo versterken, daar staan we zeker voor open. We moeten daar dan wel wat stappen in gaan maken.
Ilse: de clinic was ook voor ons als trainers erg leuk en dat maakt het contact weer makkelijker.

Je zei net: de sfeer is bepalend?

Hans: Ja, en we hebben inmiddels goede slagen gemaakt. Wij moeten met elkaar zorgen als een geheel dat het goed loopt hier en dat kan nog beter. Belangrijk is dat mensen zich hier thuis voelen, het personeel achter de bar mensen kent en ook eens vraagt ‘heb je lekker gespeeld?’ Persoonlijke belangstelling en aandacht. Gelukkig zijn er steeds meer vaste gezichten en wordt er vooruitgang geboekt, dat merken wij ook. Ook maaltijden worden beter en Heino en Barrie boeken zeker vooruitgang. En in de prijzen moet je het niet zo zeer zoeken.
Ilse: niet zo zeer de prijs maar de prijs-kwaliteit is belangrijk. In het begin gingen dingen niet altijd goed, een soort wisselwerking was het. Maar een sportvereniging moet ook een tweede thuis zijn, dat was het voor mij van kinds af aan hier altijd. Onze leden kennen ons beter nu we hierbeneden zitten en dat geldt ook voor Smashing Pinkers natuurlijk.

Welke plannen liggen er voor het park het komend seizoen?

Hans: 2018 staat in het teken van 3 dingen. Ten eerste het opknappen van de achterste hal, daar is nu budget voor vrijgemaakt en we zijn offertes aan het opvragen. We hopen dat dit tijdens de zomer kan worden gedaan. Afhankelijk van de prijzen wordt er ook gekeken naar de eerste hal. Wordt het straks een zwevende vloer? Gaan we het beton eruit halen? Hijen kunnen we hier niet.
Het tweede: er komt een waterpunt bij de banen waarmee we een goed doel sponsoren. (waterputten in Afrika) Afhankelijk van het aanleggen van de leidingen willen we dat punt het liefst op een centrale plek tussen de banen, maar dat moet dan wel kunnen.
En ten derde: we zijn bezig te onderzoeken wat de mogelijkheden zijn voor padèl (soort mix van tennis en squash met iets kleinere ballen in een ombouwde ruimte). Eigenaar Frank Van Den Bruele is daar mee bezig. Dat zou een paar banen gaan kosten maar daar krijgen we hier allemaal dan ook wat voor terug. Er is in ieder geval al vraag naar, maar de gemeente moet daarvoor eerst toestemming geven.
En wat betreft het oefenmuurtje: dat stemmen we dan daarop af dus dat parkeren we nu even.

Gelukkig gaan we nu weer richting voorjaar en spelen we zo weer allemaal buiten hoop ik.

Hans: de eerste banen zijn deze week weer klaar en verder is het de schade nu verder snel inhalen. We zijn heel blij met onze groundsmen Chris en Soleh, die doen het heel goed.
Overigens komt de grote ballon komende winter niet meer terug.
Ilse: op de plek van het gebouwtje dat er naast staat, komen 2 units met hotelkamers.
Hans: de banen daar blijven, maar niemand wil vanuit zijn hotelraam tegen een ballon aan kijken toch? En voor jullie toss overdag in de winter zijn er straks nog genoeg banen hoor!