Ik vertrek!
Na bijna 20 jaar in Amsterdam, verhuist Peter Bohren naar Spanje. Hij gaat Smashing Pink missen weet hij nu al. ‘Ik heb hier heel veel leuke mensen leren kennen. De club is een soort van Mijn Amsterdam geworden.’
Wie kent hem niet? Peter is al 18 jaar lid en is in die tijd op vele fronten vrijwilliger geweest. Twee keer in het bestuur gezeten, als penningmeester en de afgelopen jaren als secretaris, het PINKstertoernooi georganiseerd, de clubkampioenschappen, toss-boss geweest. Peter: ‘Ik had de tijd en vind het belangrijk. Je kunt niet alleen consumeren, je moet ook wat terugdoen voor de club. Anders kan Smashing Pink niet bestaan.’
'Mijn wens voor Smashing Pink is: laat het vooral een leuke club blijven!'
Lees het complete interview met Peter door hieronder op "lees meer" te klikken.
Je bent Zwitser van oorsprong, hoe ben je in Amsterdam terecht gekomen?
‘Ik kwam hier al regelmatig sinds 1984. Wat me aantrok was dat je hier vrij homo kon zijn. Bij een café als Downtown kon je zo naar binnen kijken. Een groot contrast met de rest van Europa, waar je alleen in een duister achteraf-zaakje terecht kon en eerst aan moest bellen. Het was hier zo normaal, daarom ben ik in 2003 in Amsterdam komen wonen.
Ik vond het altijd al leuk om in homo-lesbo verband te sporten. Je kunt dan meer jezelf zijn. Zo was ik in 1990 een van de oprichters van Gay Sport Zurich. In Amsterdam ontdekte ik Smashing Pink, ik deed mee aan een toss en vond het meteen superleuk.’
Waarom ga je naar Spanje?
‘Ik had een bedrijf in Rusland, maar dat is door de sancties niet meer levensvatbaar. Toen vroeg ik me af: ik ben nu 57, ik heb een afbetaalde woonboot, mijn vriend heeft MS en kan niet zo veel meer, ga ik dan nog een nieuwe carrière beginnen? Nee. Nu gaan we rentenieren in Spanje, daar is alles wat goedkoper. We zoeken een huis in Andalusië, in de buurt van een dorpje, met wat land om kippen te kunnen houden en groenten te verbouwen. We hebben er allebei zin in.’
Er is discussie over of een club als Smashing Pink moet blijven, wat vind jij?
‘Ik vind het beter als de club blijft bestaan, maar zou het ook niet erg vinden als we op zouden gaan in Amstelpark. Je speelt toch meestal met je eigen vriendenkring, ik denk dat er niet zoveel zou veranderen. Het is nu minder nodig dan 25 jaar geleden. Toen was het veel politieker. Aan de andere kant: de laatste jaren hebben we er zoveel jonge leden bij gekregen, het lijkt toch in een behoefte te voorzien. Een nieuw lid zei zojuist: ik werd hier zo hartelijk ontvangen, daarom ben ik gebleven! Mensen zijn nu lid omdat de club zo leuk is.’
Vind je het belangrijk dat we een gemengde club zijn?
‘Nee. De realiteit is dat we naast elkaar leven. Maar vind ik het storend? Nee. We hoéven ook niet te mengen. De homo- en lesbo-wereld verschillen nu eenmaal van elkaar. Het botst wel eens en dat geeft soms problemen. Maar ik heb ook heel veel leuke lesbo’s leren kennen. Je horizon wordt breder.
'Mijn wens voor Smashing Pink is: laat het vooral een leuke club blijven!’
Emma van Zalinge